تعیین دقت روش کمریر (cameriere) در تعیین سن تقویمی

مقدمه: جهت تعیین سن دندانی از روش های مختلفی بر اساس تکامل دندان ها استفاده شده است. در روش کمریر (cameriere) عرض اپکس 7 دندان دایمی سمت چپ مندیبل اندازه گیری می شود. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه میانگین سن تقویمی و سن تخمینی به دست آمده به روش کمریر بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 109 رادیوگرافی پانورامیک از 67 دختر و 42 پسر 5 تا 15 ساله، بررسی شد. متغیرها شامل تعداد دندان های کاملاً تکامل یافته با اپکس بسته، فاصله بین دیواره داخلی اپکس باز در دندان های تکامل نیافته و طول دندان ها بود. برای خنثی کردن بزرگ نمایی و زاویه اشعه  xاندازه ها با تقسیم کردن به طول دندان نرمال شدند. در نهایت عدد نرمال شده دندان های با اپکس باز، جمع عدد نرمالیزه شده دندان های با اپکس باز، تعداد دندان های با اپکس بسته، جنسیت و سن تقویمی در نرم افزار 18 spss وارد شد و فرمول تعیین سن تخمینی به دست آمد. داده ها با آزمون pearson و t مستقل مورد بررسی آماری قرار گرفت (05/0 = α). یافته ها: آزمون pearson نشان داد که تمامی متغیرها با سن رابطه معنی دار و معکوس دارند. دامنه میانگین تفاوت سن دندانی و تقویمی بین 66/2- تا 79/2 سال بود. میانه سن تقویمی نمونه ها 67/10 سال و میانه سن کمریر 12/11 سال بود. در نتیجه اختلاف آماری معنی داری بین سن تقویمی و سن کمریر مشاهده نشد (95/0 = p value). تفاضل میانگین سن تخمینی تا سن تقویمی در دختران 73/0 سال و در پسران 99/0 سال بود. سن تخمینی در دختران دقیق تر از پسران به دست آمد (04/0 = p value). نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که روش کمریر در نمونه مورد مطالعه دقت قابل قبولی جهت تخمین سن افراد دارا می باشد. دقت این روش در تخمین سن برای دختران بیشتر از پسران می باشد.